Geschiedenis in Steen

Geschiedenis in Steen

Golvende gevels, statige zuilen, kleurrijke tegels en zwierige trappen: de huizen van Curaçao geven het eiland een heel eigen karakter. De binnenstad van Willemstad is inmiddels zelfs uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed. Sommige historische panden zijn kolossaal, andere staan onopvallend in kleine achterafsteegjes. Maar allemaal hebben ze hun eigen charme en hun eigen geschiedenis. Zonder Stichting Monumentenzorg Curaçao was een groot deel van dit culturele erfgoed onder de sloophamer vermorzeld. Sinds 1954 strijdt deze stichting met succes voor behoud en restauratie van Curaçaose monumenten. In dit boek verweeft journaliste Jeannette van Ditzhuijzen de geschiedenis van de Stichting Monumentenzorg Curaçao met de historie van enkele van de ruim honderd monumenten die de stichting inmiddels bezit. Zo laat zij zien dat het bij de zorg voor monumenten niet alleen gaat om het conserveren van de stenen, maar ook om het behoud van de geschiedenis die er onlosmakelijk mee is verbonden. Het boek is te koop bij Stichting Monumentenzorg Curaçao.

Kas di Shon

Kas di Shon

Rijdend over het eiland zie je ze al van ver liggen: de oude landhuizen. Ze herinneren aan een voorbije tijd van plantages met landbouw en veeteelt, zouthandel, buitenhuizen en slavernij. Ze hebben hun oorspronkelijke functie verloren, de landbouw werd nooit een groot succes. De meeste landhuizen kregen een nieuwe eigenaar, die er een kantoor, hotel, galerie of privéwoning van maakte. Als je de markante huizen bezoekt, dan vóél je de geschiedenis. Die is verzameld in dit boek. Verhalen van achttien landhuizen geven samen een mooi overzicht van de geschiedenis van de plantages op Curaçao. Het geeft antwoord op vragen als: wie woonden daar? Wat werd er verbouwd en wie deden er het werk? Hoe komen de landhuizen aan hun naam en waarom zijn ze bijna allemaal geel? En hoe worden ze nu gebruikt? De landhuizen zijn onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van Curaçao. En dat het een unieke geschiedenis is, bewijst het voornemen om vier landhuizen (alle in dit boek opgenomen) voor te dragen voor de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Met z’n oude en nieuwe foto’s en verhalen is dit een boek voor iedereen die wel iets meer wil weten over de landhuizen en de mooiste beter wil bekijken. Daarom zijn bijna alle in dit boek opgenomen huizen ook te bezoeken.